Strefa ucznia - Informatyka 8 | Szkoła Podstawowa nr 1 im. Romualda Traugutta w Bartoszycach

teoria-z-arku_adres_wzgledny_bezwzgl_miesz.pdf
Każda komórka w arkuszu kalkulacyjnym ma swój adres.
W komórkach tych możesz wpisywać dowolne dane, które będą pobierane podczas wykonywania formuł. Aby formuła „wiedziała”, jakie dane ma pobrać, należy użyć odpowiednich adresów komórek. Dodatkowo podczas kopiowania formuł adresy komórek mogą się zmieniać. Mogą również pozostać niezmienione. Decydować o tym będzie sposób adresowania
komórek w formułach.
W zapisie formuł stosuje się trzy rodzaje adresowania komórek:
 Względne np.:A6*A7
 Bezwzględne np.: $A$6* $A$7
 Mieszane np.: $A6*A$7
W zależności od zastosowanego adresowania, adres komórki w wyniku kopiowania formuły ulega zmianie lub nie. Znak $ w zapisie adresu komórki blokuje zmiany, tzn. znak $ przed oznaczeniem kolumny powoduje, że oznaczenie to pozostaje niezmienione i analogicznie znak $ przed numerem wiersza w adresie powoduje, że numer ten pozostanie również niezmieniony w procesie kopiowania formuły.
Jeśli w adresie komórki nie ma symbolu $, to oznacza, że adres komórki jest względny.
Pojedynczy symbol $ przed numerem wiersza, lub nazwą kolumny, oznacza adresowanie mieszane.
Dwa symbole $ przed oznaczeniem kolumny i numerem wiersza oznacza adresowanie bezwzględne.

zastosowanie.xls

Klasa_8_imprezy_poprawny.pdf

Lekcja 1 - wprowadzenie

Python to język programowania wysokiego poziomu, często używany jako język skryptowy. Cechuje go przejrzysta i zwięzła składnia. Jest językiem interpretowanym. Środowisko do programowania w Pythonie można pobrać ze strony https://www.python.org/downloads/.

Okno powłoki Pythona umożliwia pracę w dwóch trybach: interaktywnym i skryptowym.
W trybie interaktywnym możemy sprawdzić działanie jednego polecenia, np. gdy chcemy od razu zobaczyć wynik obliczeń czy sprawdzić działanie konkretnej instrukcji.
Natomiast do tworzenia programów w języku Python służy tryb skryptowy.

Uruchom program IDLE (Python 3.6.5 64-bit). Pojawi się okno Powłoka Pythona, w którym możemy wypisywać polecenia do bezpośredniego wykonana. Polecenia wypisujemy po znaku zachęty >>>.

Wypróbuj w tym trybie następujące polecenia:

Śledź komunikaty interpretera i na tej podstawie staraj się zrozumieć działanie poleceń. Niektóre polecenia generują błędy. Zastanów się dlaczego.
Aby przejść do trybu skryptowego należy z menu wybrać File->New File. Po napisaniu programu trzeba go zapisać korzystając z File->Save As. Dopiero wtedy program można uruchomić poprzez Run->Run Module.

Utwórz na dysku h: folder Python. Będziesz w nim zapisywał wszystkie swoje programy w tym języku.
Napisz teraz swój pierwszy program.
W edytorze wpisz następujący tekst: print("Hello World!")
Zapisz go pod nazwą hello_world.py.
Uruchom napisany program. Możesz wykorzystać skrót klawiszowy F5.
Program możesz także uruchomić klikając dwukrotnie w plik hello_world.py na dysku h:. Niestety okienko programu natychmiast się zamknie. Aby to poprawić do programu dopisz jeszcze jedną linię:
input("Naciśnij Enter")

Tworzenie w języku Python C3-ZP1.pdf

https://www.programiz.com/python-programming/online-compiler/

https://replit.com/languages/python3

Lekcja4

Lekcja 5 - Instrukcja warunkowa
Film

Uruchom środowisko IDLE Python i przejdź do trybu skryptowego (z menu wybierz File->New File. Po napisaniu programu (przed jego uruchomieniem) musisz go zapisać korzystając z File->Save As.

W języku Python instrukcja warunkowa występuje w kilku wariantach.

Prosta instrukcja if – jeśli warunek jest prawdziwy, obie instrukcje zostaną wykonane:

if warunek:
instrukcja1
instrukcja2

Instrukcja if - else – jeśli warunek jest prawdziwy, wykonana zostanie instrukcja1, a jeśli fałszywy – instrukcja2:

if warunek:
instrukcja1
else:
instrukcja2

Instrukcja if - elif - else – jeśli warunek1 jest prawdziwy, wykonana zostanie instrukcja1. Jeśli warunek1 jest fałszywy, to dzięki instrukcji elif zostaje sprawdzany warunek2. Jeśli on jest prawdziwy, to wykonana zostanie instrukcja2, a jeśli fałszywy, poprzez instrukcję else – skrypt wykona instrukcja3:

if warunek1:
    instrukcja1
elif warunek2:
    instrukcja2
else:
    instrukcja3

Instrukcje muszą być zapisane w nowej linii i poprzedzone wcięciem (standardowo robi się cztery spacje). Warunek może przyjąć jedną z dwóch wartości: True albo False. W tabelce poniżej zawarto operatory służące do tworzenia warunków logicznych.

Operatory	Określenie	Przykład wyrażenia	Interpretacja wyrażenia
==	równy	a==b	a równe b
!=	różny	a!=b	a różne od b
<	mniejszy	a<b	a mniejsze od b
>	większy	a>b	a większe od b
>=	większy lub równy	a>=b	a większe lub równe b
<=	mniejszy lub równy	a<=b	a mniejsze lub równe b
or	lub (alternatywa logiczna)	a<-1 or a>1	a mniejsze od -1 lub a większe od 1
and	i (koniunkcja logiczna)	a>0 and a<5	a większe od 0 i a mniejsze od 5
not	zaprzeczenie (negacja logiczna)	not a==2	nieprawda, że a jest równe 2

Wszystkie programy zapisz w folderze.

Zadanie 1. Przepisz poniższy program i zapisz go pod nazwą dzielenie.py

Zadanie 2. Przepisz następujący program i zapisz go pod nazwą mniejsza_wieksza.py

Zadanie 3. Przepisz poniższy program i zapisz go pod nazwą podzielna_3.py

A teraz samodzielnie wykonaj dwa zadania.

1. Napisz program, który zapyta Cię o wzrost, a następnie odpowie, czy jesteś niski, czy wysoki. Sam ustal kryterium dla osób niskich/wysokich. Program zapisz pod nazwą niski_wysoki.py. Działanie przykładowego programu przedstawia poniższy rysunek.

2. Napisz program, który sprawdzi, czy podana przez Ciebie liczba jest parzysta, czy nieparzysta. Program zapisz pod nazwą parzysta.py.

Instrukcja iteracyjna

Listy kt.academy film

Listy

Python – podstawy

Python_podstawy.pdf
nieparzysta.p